As I was complaining about not having eaten meat in two months, a miracle happened. Someone gifted us with a whole chicken! I cried... It was organic and it made a wonderful soup and a wonderful roast and delicious sandwitches! It fed the whole family including the dog and the cat!I'm so greatful...
Another miracle is that a friend found a small amount of money on the street and thought of us...
Miracles.
Like this poppy which grows inside the wall. The spring is here.
Positive attitude.
Soon I will have my sewing maschine again. And some fabric. Creativity is on my way...
Everything is going to be fine. Stay centered. Focused. Stay inside yourself. I love you.
I'm very tired of these games. I want to heal all my wounds. It takes me at least five to six hours to get my spirits up after these phonecalls. I want to scream. I want to be independent. And I fall. On my knees again until I know what the fuck has happened. And stand up again.
Stand up. And stay up. That is when miracles happen. When you stay up. When you say I am alone and I'm happy I am alone.
Ax πόσο σε νιώθω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜένω μόνη εδώ και ένα χρόνο και ακόμα μου λένε πόσο λάθος έκανα που έφυγα απ'το σπίτι και πήγα σε μια τρύπα.
Και έπεσε κι η κρίση στο κεφάλι μου και έρχονται οι λογαριασμοί και δεν πιστεύω τα ποσά. Αλλά θα τα καταφέρω και πίσω δε γυρίζω.
Θα ήθελα μόνο να μη μου δηλητηριάζουν τη σκέψη και να μη νιώθω σαν να με γρουσουζεύουν.
Αυτή είναι η ευχή τους που παραδοσιακά λέμε....
Αν δεν την πάρεις,, πάλι θα τα καταφέρεις αλλά είναι διαφορετικά, πώς να το κάνουμε, είναι γονείς μας και πάντα θέλουμε να είναι υπερήφανοι για μας και να τα έχουμε καλά μαζί τους.
Γιατί δε χωνεύουν τις αποφάσεις μας αφού αυτοί μας μεγάλωσαν ωστε να παίρνουμε τις σωστές; Γιατί δεν είναι σίγουροι για τη δουλειά που έκαναν. Από δική τους ανασφάλεια και φόβο μην πάθουμε κακό και φταιν εκείνοι.
Χαίρομαι για 'σένα που παλεύεις σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις και ελπίζω σύντομα να δικαιωθείς.
Φιλιά!
Ελίνα, εγώ, παιδί μου, έχω μια αρρώστια που δε γιατρεύεται με τίποτα. Είμαι ηλιθιωδώς αισιόδοξη. Οπότε είμαι σίγουρη πως όλα θα πάνε καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔουλεύω 3 μήνες απλήρωτη, χρωστάω συνολικά 2500 ευρώ από δω κι από κει, αλλά που θα πάει; Θα γυρίσει ο τροχός.
Εύχομαι, αλήθεια, το καλύτερο.
Σε φιλώ.
Κορίτσια, ισχύς εν τη ενώσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήAnD, όλα γίνονται για μία χούφτα φακές... Το θέμα γονείς προσωπικά το δουλεύω από το... 2005. Πάμε για τα έξι χρόνια δηλαδη. Τα τελευταία υπόλοιπα της θεραπείας είναι αυτά... Αντε και στα δικά σου!
Κατερίνα μου, το ξέρω πως είναι δύσκολο για όλους μας. Εγώ τα γράφω, εκτονώνομαι και μετά νιώθω καλύτερα. Το blogging είναι η προσωπική μου δημόσια ψυχοθεραπεία. Τι να πω, είναι ωραίο να διαβάζω τους άλλους, να με διαβάζουν κι αυτοί και όλοι να νιώθουμε δυνατοί...
παιδιά, καταλαβαίνω οτι η απόλυτη ανεξαρτησία είναι κάτι καλό - για όλους. Αλλά δουλειές υπάρχουν. Σήμερα τυχαία είδα στα starbucks οτι ζητούν πωλητές και υπεύθυνους καταστήματος. Π.χ. στης Αργυρούπολης. Για κοιτάξτε το. Μπορεί να μην πληρώνουν δισεκατομμύρια, αλλά θα είναι τυπικοί τουλάχιστον. Φορέστε το καλό σας χαμόγελο, πάρτε την αισιοδοξία (που έχετε - ευτυχώς! αρκετή) και δοκιμάστε... Να είστε καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε ευχαριστώ για την πληροφορία! Θα το ψάξω και θα ενημερώσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήτι να πω!!!!!... όλοι έχουμε τον τρόπο μας να αντιμετωπίζουμε τους γονείς μας!!!! κι εγώ που μένω κοντά τους έχω τον τρόπο να τους κρατάω μακριά!!! όταν θέλω τους έχω, όταν δεν θέλω δεν τους έχω!!! ναι, είναι πιεστικοί αλλά κι αυτοί έχουν την ανάγκη σου! έχουν την ανάγκη να νιώθουν ότι τα έχουν καταφέρει στο μεγάλωμά σου και δεν συμβιβάζοντε όταν σε βλέπουν να ταλαιπωρείσαι! και μόνο ότι μου δίνουν ένα πιάτο φαγητό αυτό τους φέρνει χαρά ότι βοηθούν! και στο κάτω κάτω είναι γονείς σου και αν πάθουν κάτι εμείς θα τρέξουμε να βοηθήσουμε! το βαρύ φορτίο έπεσε σε εμάς που μείναμε πίσω! δεν παραπονιέμαι! χέρομαι που μπορώ και τους βοηθάω και ανταποδίδουν! συνέχισε να προσπαθείς κι εσύ και δεν χρειάζεται να τα ξέρουν όλα!!! επίσης έχεις και μια καταπληκτική φωνή εκτός του ραψίματος! μήπως το ξέχασες κι αυτό??? μήπως χρειάζονται σε κανα στούντιο καμιά δεύτερη φωνή??? αδελφούλα να προσέχεις!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο για τα ορθογραφικά..... μην νιάζεσαι!!! δεν θα μάθω ποτέ να γράφω σωστά!!! χαχαχα!!!!! τουλάχιστων ξέρω να γράφω τα ρήματα σωστά!!! δεν ξέρεις τι έχουν δει τα ματάκια μου!!!! άσχετο pοst!!! φιλιάαααααα
ΑπάντησηΔιαγραφήSometimes in order to feel strong we need an enemy!!! sometimes we create enemies just to feel strong or weak depending our state..looser or winner...always afraid of the void, of feeling hollow, of being present!!! we resist the void, though void is what we are in a considerable amount.. sometimes freedom of all these is needed... there are times to say no and times to say yes...and times to say nothing... we all make mistakes after all! when i know, and i know my mom's mood, plus i am present to my own mood, i hold the phone a few centimeters away from my ear , i know from experience a four to six minute monologue will get her calm and then i change the subject!!! it is alright i guess ... unless both parties are competent in dialectics, better not start an argument i say, it will probably lead to a disaster, i call this the foolish show!! i say breath in compassion breath out wisdom! and sometimes accept the fact that we do not order the other!!! plus there is no point in arguing when both parties are right! she is right and I am right too that makes us al(l)right! we both have our reasons to be angry!! plus it is against the law of nature for two similar polarities to come in contact!! nature says they stay in distance!!so i follow nature holding the headphone away from me!! i think it is alright!
ΑπάντησηΔιαγραφήHow wonredfully thoughtful comment! I just wish it wasn't anonymous! Unfortunately I haven't reached the state of compassion, forgiveness and wisdom to be calm... It's like a wave. Sometimes I feel strong and sometimes weak. I'm only human. You need to be centered to be able to stay so calm... And I' not really sure that both parties are "competent in dialectics"! I sometimes burst out in tears and this is the only time I get a compassionate reaction.... Our diference is that I hold the headphone away and I am not patient enough. I turn off the phone BEFORE the calming down occurs!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην αδερφή μου: Το κάθε παιδί στην κάθε οικογένεια, αντιμετωπίζει διαφορετικά τις προκλήσεις της οικογένειας. Όπως και το κάθε παιδί έχει διαφορές στις ορθογραφικές προκλήσεις! Μην απολογείσαι, γράφεις πολύ ωραία! Σ' αγαπώ πολύ...
anonymous is right!!! calm and don't forget that you are strong! but don't forget that mum is human too and have her broblems too!!! she loves you enyway!!! beacause you don't have a job, she want's you home to protect you and suport you! she don't wan't to see her child miserable! love you sis! i hope my english right!!!!hahaha!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή