Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Thinking of change


It's been a month now and I still haven't commented on my bosses nature.

He acts a lot like my dad. Big ego, very negative, very judgemental... I thought my days with these kinds of bosses were over, but here I am, working with a personality I cannot handle.

Whatever I do, I'm never good enough, I am making a lot of mistakes and I don't care about my job, I don't care about him or his kid... Deep inside I knew what he was like when I first met him in Athens. I realised I was not mistaken when I first came here. Being in such a nice scenery I decided not to care about it. I know who I am and what can I do. And I always do my best. Then he asked me to take care of his kid. And I did it gladly. Me and the kid, we became very good friends. I tried to reach his heart. I tried to listen to him. And we got along really well.


Until he got sick with diarrhea. And I stood beside him. I stayed up all night to take care of him. I told him it would be over soon. I did my best with this lonely, broken child....


And I was to blame for the sickness. I was to blame for lack of clean manners. I am washing both the daddy's clothes and the son's clothes by hand everyday and I'm lazy. I'm just having a good time.

So here is the question. Will I expect to be accepted by someone who never will? No. Thank you very much.


I am flerting with the idea to change jobs. Change from a fancy store to cleaning rooms or something. Will I do it? I don't know yet. I'll see. It's only one month to go. August.


I haven't made the final decision yet.


For now, I will enjoy my last 8 days with the kid. And then I will decide.

PS Blogger is being funny and will not let me upload any pics...

4 σχόλια:

  1. Γειά σου Ελίνα.

    Μη νομίζεις ότι σε ξέχασα και δεν διαβάζω τις δημοσιεύσεις σου. Δεν έχω χάσει ούτε μία. Και συνεχίζω να σε θαυμάζω πάρα πολύ γιατί έχεις κότσια και πας ενάντια στο κατεστημένο.
    Go on Elina!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ελίνα μου, παρότι το ξέρεις, είναι ευκαιρία να αναφέρω ότι το πως μας φέρονται οι άλλοι, καθρεφτίζει το πως φερόμαστε εμείς στον εαυτό μας. Οι άλλοι απλά είναι καθρέφτες.

    Οπότε, ανεξάρτητα του αν θα αλλάξεις δουλειά ή όχι, αγκάλιασε τον εαυτό σου και αποδέξου τον ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ! Έτσι όπως είσαι, έτσι όπως σε αγαπάει η ψυχή σου, χωρίς όρους. Και κοίτα πως μπορείς τις επιθυμίες σου να τις ικανοποιήσεις με ΣΟΦΙΑ!

    Το αφεντικό σου προφανώς μεγάλωσε με συνεχή απόρριψη, και τώρα απλά κάνει το ίδιο. Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά αυτό καταλαβαίνω από αυτά που διάβασα.

    Αυτό που βοηθάει είναι η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ, η ΣΥΜΠΟΝΟΙΑ, και η ΑΓΑΠΗ. Όλα αυτά και προς τον εαυτό μας και προς τους άλλους!

    Μη ξεχνάς ότι έχεις την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ! So, CLAIM THIS POWER!!!!

    Και τέλος, κάτι που ξανά άκουσα πρόσφατα: Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς:

    -> γι αυτά που μπορείς να αλλάξεις
    και
    -> γι αυτά που δεν μπορείς να αλλάξεις

    Γιατί, τα πρώτα, αφού μπορείς να τα αλλάξεις, τα αλλάζεις, επομένως, προς τι η ανησυχία, ενώ για τα δεύτερα, αφού δεν είναι δική σου ευθύνη να τα αλλάξεις, γιατί να ανησυχείς.

    Έγραψα όμως πάρα πολλά, οπότε καλύτερα να σταματήσω εδώ.

    Φιλάκια, be nice and gentle to yourself :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Tinkerbell, καλώς σε ξαναβρήκα... Κι εγώ δεν είμαι πολύ συνεπής με το γράψιμο τελευταία...

    Αφροδίτη μου, είσαι μεγάλη δασκάλα. Θα δεις στο επόμενο post τη συνέχεια της περιπέτειας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ότι και να κάνεις κάποιοι άνθρωποι δεν αλλάζουν,η προσπάθεια κατά την γνώμη μου είναι χάσιμο χρόνο συνέχισε αφήνοντας πίσω ότι δεν σου πάει :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή