Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Too much

 I'm dreaming. Dreaming about getting in a bus. A plane. A boat.

As soon as I dare dream of it, my man needs to get in the hospital, he needs to be taken cared of, he needs so much! And I can't do it anymore!

This relationship is fucked. Fucked by all the broken dreams. His broken dreams and my broken dreams.

One day he needs me and then when he is stronger again he becomes so arrogant and full of shit.

How about me leaving the relationship now?

It is so hard to be everything. The nurse and the friend and the mother and the sister and the friend and the father and the super market goer and the cook and the nurse again... No time to go to an internet cafe to check my e-mails, no personal life!

Is this what our mothers did? Is this the reason they are so angry with everyone, their husbands and children?

"Don't worry, I'll take care of everything!"

And then they forget. They forget their talents and their dreams and their knowledge and everything. Just like me. Acting like a mother and not like ELINA.

Fuck. The flame is really really weak. And I'm scared it's going to blow off. I want to escape. I want to go away.

And I'm scared because there is one little thing I know from Jonah. There is no escape. There is only resolvement. If I escape, I will only go into a new - even worse - situation like this.

Fuck. Not even poverty was so hard last winter. All the monsters have come to haunt me.

This is hardcore.

And I'm not worth it.

I'm not worth sleepless, crying nights.

I'm worth light. I'm worth abundance. I'm worth good friends and a home and children and animals.

I'm worth love and forgiveness.

I might look in the mirror tonight and offer me a smile.

And promise myself I'll change the darkness.

4 σχόλια:

  1. Πάντα υπάρχουν οι δύσκολες μέρες. Αυτές που όα γαίνονται γκρίζα και θολά. Αλλά γι'αυτές τις μέρες - που πάντα ξέρουμε οτι θα έρθουν και τις περιμένουμε- φροντίζουμε να κρατάμε λίγο φως όταν αυτό το έχουμε σε αφθονία.
    Μη σε φοβίζουν, θα περάσουν.
    Διάβασε τα παλιά σου ποστ, εκεί έχεις κρατήσει πολλή δύναμη.
    Πιστεύω πολύ σε 'σενα κι ελπίζω το ταξιδάκι που σε πήγα σήμερα να σου πρόσφερε λίγη αλμύρα.
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ελινάκι μου καλό...
    αν θες να δώσεις κι άλλο, βρες λίγο χρόνο και για σένα.
    Αν δεν σου μείνει τίποτα, δε θα 'χεις και τίποτα να δώσεις.
    Μια ώρα έστω την ημέρα. Μόνο για σένα.
    Κουφή και τυφλή και μουγκή για οτιδήποτε άλλο.
    Δες εσένα. Για λίγο.
    Καλόπιασε τον εαυτό σου, πάρτον απ' το χέρι σαν τρίχρονο παιδί. Κανάκεψέ τον, παρηγόρησέ τον, νανούρισέ τον, χάιδεψέ τον.
    Κι ύστερα γύρνα πάλι πίσω και δώσε.
    Αν ποτέ φοβηθείς ότι δεν έχεις τίποτα άλλο να δώσεις, διώξε το φόβο. Πάντα έχουμε κάτι να δώσουμε.
    Άλλωστε η αγάπη, όση κι αν δώσουμε απ' αυτήν, ποτέ δεν τελειώνει όσο την έχουμε μέσα μας. Ούτε κι η καρδιά μας τελειώνει ποτέ. Γίνεται να τελειώσει;
    Κι εσύ τώρα δίνεις αγάπη, δίνεις καρδιά.
    Αλλά θέλουν μια μικρή "φόρτιση" οι μπαταρίες που και που Ελινάκι.
    Αν δεν έχεις, δεν μπορείς να δώσεις. Θυμήσου το, και θυμήσου να δώσεις πρώτα σε σένα καλή μου. Πρώτα σε σένα.
    Όποτε θες σε περιμένω για καφέ. Κι ας είναι όλα άνω-κάτω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. κορίτσια, είστε πολύ γλυκιές και υπέρχοχες. Ναι AnD οι φωτογραφίες σου είναι πανέμορφες. Ιφι, πολύ σύντομα θα πάρεις μήνυμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μην αφήσεις την φλόγα σου να σβήσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή